Tuesday, April 12, 2011
როგორ შეიქმნა ხელოვნება, საიდან იღებს დასაბამს და აქვს თუ არა დასასრული, დასასრული თუ არა, წერტილი სადაც ყველა ხელოვანის შთაგონება საბოლოო თავს იყრის და ერთ სივრცეში ერთიანდება? თუ მათემატიკური რიცხვთა წრფის არ იყოს, უსასრულოა? ამ კითხვაზე პასუხი ალბათ არ არსებობს. ადამიანის შთაგონებას საზღვარი არ აქვს და ისეთივე უსასრულოა, როგორც ჰორიზონტზე გაშლილი ოკეანე. ასეა თუ ისე, ხელოვნების ისტორია მეცნიერთა ერთ-ერთ საჯიჯგნს. ნიჭთა გაქანების საშუალებას წარმოადგენს, უფრო მეტიც მას მთელი ერთი დარგიც, ხელოვნებათმცოდნეობა მიუძღვნეს. სწორადაც მოიქცნენ, ხელოვანის სულის ტკივილს თუ ვერ ჩასწვდებიან, ეპოქას მაინც გააცოცხლებენ, თუ სრულად ვერა, რაღაც ნაწილს მაინც. ჰოდა, ხელოვნების ისტორიაც იწყება პრეისტორიული ხანიდან და 21 საუკუნესაც მოიცავს. ისევე როგორც პიკასოს, ფიროსმანის და სხვათა ქმნილებებში, თვით პალეოლითის პერიოდის გამოქვაბულებში აღმოჩენილი პრიმიტიულ ქმნილებებშიც ადამიანის შთაგონებას, კრეატივს აღმოაჩენთ. ისე ხელოვნებათმცოდნეობას თურმე სუბიექტურობას სწამებენ და არც თუ უსაფუძვლოდ, განა მშვენიერების აღქმა ინვივიდან ინდივიდამდე არ განსხვავდება? – რა თქმა უნდა ჩვენ ყველას ჩვენი აღქმა გვაქვს სილამაზისა. ისე კლოდ მონეს ერთხელ უთქვამს: ” როგორ დაინახავს ადამიანი დამოკიდებულია დაკვირვებისა და ასახვის ძლიერ უნარზე. ამიტომაც ჩვენ უნდა უნდა ჩავწვდეთ სიღრმეებს და დაუღალავად ვეძიოთ”.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment